Яков Кротов. Богочеловеческая история.- Вера. Вспомогательные материалы: сказки на латыни.

SCASCAE POPULI ROMANI

2005 A.D., http://argentarius.livejournal.com/961.html

Textus "Scascae Populi Romani" inventus est in manuscriptis antiquis. Scriptus in dialecto incomprehendibili, ad nunc aenigma textologicum manet.

REPULA

Posadivit Dedus repulam. Exrastivit repula magna-praemagna. Venit Dedus repulam extanure: tanet-potanet, extanure non potest.

Vocavit Dedus Babulam. Babula post Dedulum, Dedulus post repulam, extanure non possunt.

Vocavit Babula Vnuculam. Vnucula post Babulam, Babula post Dedulum, Dedulus post repulam, extanure non possunt.

Vocavit Vnucula Zuculam. Zucula post Vnuculam, Vnucula post Babulam, Babula post Dedulum, Dedulus post repulam, extanure non possunt.

Vocavit Zucula Cotulam. Cotula post Zuculam, Zucula post Vnuculam, Vnucula post Babulam, Babula post Dedulum, Dedulus post repulam, extanure non possunt.

Vocavit Cotula Misculam. Miscula post Cotulam, Cotula post Zuculam, Zucula post Vnuculam, Vnucula post Babulam, Babula post Dedulum, Dedulus post repulam, ecce, extanuverunt!

COLOBOX

Erant-vivebant Dedus et Baba. Dicit Dedus ad Babam: "Veni, stara, ut super corobes poscrebeas, super susecos pometeas, num nascrebebis quotquot mucae pro Colobocem".

Cepit Baba perulam, super corobes poscrebuit, super susecos pometuit, in manibus mucam nascrebuit.

Zamesivit mucam in smetanam, sostrapavit Colobocem, ispecit in maslo et super oconcem poclavit ad ostudendum.

Colobox polezavit-polezavit, ecce, pocatitur! Ab oconce ad lavcam, a lavca ad polum, super polum ad dvercam, trans porogum ad senes, a senibus super crilcem, a crilce in dvorum, de dvoro trans vorota et memento quomodo vocabatur.

Catitur Colobox super dorogam, ad vstretendum ei Saix Poprigator: "Colobox, Colobox, siedebo te!". "Noli me edere, Saix, tibi canticum canturus sum:

Ego sum Colobox, Colobox,

Super corobes screptus, super susecos metetus,

In smetana mesus, in maslo pectus, super oconcem studitus,

A Dedo abscessi, a Baba abcessi,

Abs te, Saix, etiam abscedam!".

Et ucativit a Saice, tantum Saix eum vidit. Catitur Colobox super dorogam, ad vstretendum ei Serus Volcus: "Colobox, Colobox, siedebo te!". "Noli me edere, Volce, tibi canticum canturus sum:

Ego sum Colobox, Colobox,

Super corobes screptus, super susecos metetus,

In smetana mesus, in maslo pectus, super oconcem studitus,

A Dedo abscessi, a Baba abcessi,

A Saice abscessi, abs te, Volce, etiam abscedam!".

Et ucativit a Volco, tantum Volcus eum vidit. Catitur Colobox super dorogam, ad vstretendum ei Medves: "Colobox, Colobox, siedebo te!". "Noli me edere, Medves, tibi canticum canturus sum:

Ego sum Colobox, Colobox,

Super corobes screptus, super susecos metetus,

In smetana mesus, in maslo pectus, super oconcem studitus,

A Dedo abscessi, a Baba abcessi,

A Saice abscessi, a Volco abscessi,

Abs te, Medves, etiam abscedam!".

Et ucativit a Medvede, tantum Medves eum vidit. Catitur Colobox super dorogam, ad vstretendum ei Lisix Sestrix: "Colobox, Colobox, quo vadis?". "Super dorogam catior". "Colobox, Colobox, canta mihi canticum!".

"Ego sum Colobox, Colobox,

Super corobes screptus, super susecos metetus,

In smetana mesus, in maslo pectus, super oconcem studitus,

A Dedo abscessi, a Baba abcessi,

A Saice abscessi, a Volco abscessi,

A Madvede abscessi, abs te, Lisix, exodus indifficilis est!".

Lisix autem ei dicit: "Dobrum est canticum, sed plocha sum slucho. Colobox, Colobox, sedi super nosum meum, canta gromcior!".

Colobox sedit super nosum eis et cantavit bis, Lisix autem dicit ei: "Sedi super iasiculum meum, canta plus rasocem!".

Colobox prignuvit ei super iasiculum, ipsa autem, ammm, et siedit Colobocem.

CURULA RABA

Vivebant Dedus et Baba et ad eos Curula Raba. Snosivit ipsa eis iaiulum, non prostum iaiulum, sed zoloteum. Incipiebant autem iaiulum bire. Dedus bivit-bivit, non disbivit. Baba bivit-bivit, non disbivit. Poclaverunt autem iaiulum ad polculam. Eo tempore misula bezavit, chvostulo machnuvit, iaiulum upavit et disbitum est!

Placet Dedus, placet Baba: "Ubi nunc est nostrum zoloteum iaiaulum?!".

Dicit ad eos Curula Raba: "Nolite placare, Dede et Baba! Snosibo vobis plus unum iaiulum!".

Et snosivit eis novum iaiulum, non zoloteum, sed prostum. Ecce, et scasulae finets, quis autem sluchavit, molodets!

LISIX SESTRIX ET VOLCUS

Vivebant Dedus et Baba. Dicit Dedus ad Babam: "Tu, Baba, pece pirogos, ego autem sanes zapragabo ad ribam lovendum".

Nalovivit ribam et veset domum plenum vosum. Et vidit: ecce, Lisix calacico svernutula super dorogam iacet. Slesivit Dedus de voso, adchodit ad Lisicem, ipsa autem non celochnitur, sicut mortua.

"Ecce erit Babae praesens!", Dedus dixit, cepit Lisicem, polozivit super vosum, ipse primus idet. Lisix autem, cum tempus ulucit, incepit exbrasare ribam de voso, po ribulam et po ribulam, exbrasavit omnes ribas, et ipsa uliznuvit.

Adiechavit Dedus domum. Dicit Babae: "Ecce, stara, qualem vorotnicem advesi tibi!". Venit Baba ad vosum, non est vorotnix, nec riba. Obrugavit Dedum: "Ah, es talis-salis, nam pridumavit me obmanure!". Smecnuvit tunc Dedus, quia Lisix non mortua erat, sed nihil facendum.

Lisix autem omnem ribam disbrosatam sobravit, sedit super dorogam et cuschat. Adidit ad eam Serus Volcus: "Salve, Sestrix!"

"Salve, Brater!"

"Da mihi ribulam!"

"Nalovis ut cuscheas".

"Non umeo!"

"Eca, etiam ego nalovivi. Tu, Brater, veni ad recam, opuste chvostum in prorubem, sedi et prigovariva: 'Lovimini, ribae, magnae et parvulae!', Riba ipsa ad chvostum tuum nacepietur. Sed sedi podolior, ut plures ribae naloveantur".

Volcus venit ad recam, opustivit chvostum in prorubem et prigovarivat:

"Lovimini, ribae, magnae et parvulae,

Lovimini, ribae, magnae et parvulae!".

Post eum et Lisix venit. Chodit circum Volcum, pripevat:

"Iasnior, iasnior in caelo stellae,

Frige, frige, Volci chvoste!".

Volcus interrogavit: "Quod govoris, Sestrix?". Illa autem otvetsat: "Tibi, Brater, adiuvam!". Ipsa igitur tverdit: "Frige, frige, Volci chvoste!".

Dolge-dolge sidivit Volcus ad prorubem, chvostum eis primorozitus est. Probavit pripodniati, non poterat! "Ecce", dumat, "ribae privalitur, impossibile extanure!" Vidit: ecce babae idunt pro vodam, "Volcus! Bitus sit!", cricant. Ispugatus est Volcus, prigabat-prigabat, chvosto otorvato exbezavit. "Bene", inquit, "Sestrix, otplacibo tibi!"

Eo tempore Lisix zabratur in isbam, ut quidquid ucradeat, sed upadivit in cadcam com testo et ismasito capute sbesavit. Advstrendum ei Volcus: "A-a, nunc popasti in manus meas!". "Eh, Volce, Brater, magis bita sum, quam tu, ecce mosgum meum super capitem vistupit, iele pletor!". "Vere, Sestrix, quomodo poidebis? Poneseam te!".

Lisix sedit super spinam eius, vesetur a Volco, raspevat canticum:

"Bitus inbitam veset,

Bitus inbitam veset!".

VOLCUS ET SEPTEM COSLATORUM

Erat-vivebat Cosa cum Coslatulis. Uchodiebat Cosa in lesum, ut edeat travam schelcovam, ut pivit vodam studonam. Cum exiret, ecce, a Coslatis isbula zaperatur, ipsi niquudam ne exchodunt. Cum voroteritur Cosa, postucet atque zacantabit:

"Coslatuli, rebatuli! Otoprimini, otvorimini,

Vestra mater prischlavit, molocum prineslavit,

Molocum fugit ex vimulo, ex vimulo trans copitulum,

De copitulo in siram terram!".

Tunc Coslati dverem otpirant, matrem inpustunt. Ipsa eos nacormibit, napoibit, iterum in lesum ubegabit, Coslati autem zaperentur crepce-nacrepce.

Volcus podslichavit, quomodo Cosa cantat, et, cum adiit ipsa, adbegavit ad isbulam, zacricavit gromca voce:

"Vos, detuli, Coslatuli! Otoprimeni, otvorimini,

Vestra mater prislavit, molocum prineslavit,

Pleni sunt vodula copituli!"

Coslati autem ei otvetant: "Slichimus-slichimus, sed non matris est golosulus! Mater nostra cantat golosulo tonenco, nec tantum cricat".

Volco nihil facendum est. Venit ad cusnisam, velevit sibi gorlum recovare, ut cantaret tonulo golosulo. Cusnes ei gorlum recovavit. Volcus iterum ad isbulam adbegavit, in custe spratus est. Ecce, venit Cosa, stucatur:

"Coslatuli, rebatuli! Otoprimini, otvorimini,

Vestra mater prischlavit, molocum prineslavit,

Molocum fugit ex vimulo, ex vimulo trans copitulum,

De copitulo in siram terram!".

Coslati inpusterunt matrem, disscasaverunt ei, de Volso adchodente, volente eos scuschare. Cosa eos nacormivit, napoivit, stroge-nastroge nacasavit: "Cum quisquis ad isbulam adchodisset, tolsto goloso cantavisset, dverem ne otvorimini, neminem ne inpuscate!".

Tolce uslavit Cosa, Volcus snove advenit ad isbulam, et cum postucasset, incipiebat pricitare tonenco goloso:

"Coslatuli, rebatuli! Otoprimini, otvorimini,

Vestra mater prischlavit, molocum prineslavit,

Molocum fugit ex vimulo, ex vimulo trans copitulum,

De copitulo in siram terram!".

Coslati dverem otvorierunt, Volcus intra brositur et omnes Coslatos pozravit. Tolce solus Coslatulus schoronitus est in petsca. Adchodit Cosa, zvabat-pricitabat, nemo otvetivit. Zaglanuvit in petscem et unum Coslatulum naslavit. Cum uznavisset Cosa de beda sua, natsavit gorevare, gorce placare:

"Oh vos, detuli mei, Coslatuli!

Cur otpirabamini, otvorabamini,

Malo Volco dostavabamini?".

Cum uslichasset id Volcus, intrat in isbulam et Cosae dicit: "Cur coram me gresis, cuma? Non tuos Coslatos siedivi. Bastat gorevare, venimus ad lesum pogulatum". Pochoderunt in lesum, invenierunt iamam magnam, in iama autem coster goriebat. Dicit Cosa Volco: "Stamus, Volce, trans iamam prigare!". Incipiebant prigare. Cosa transprignuvit, Volcus autem prignuvit et invalitus in iamam. Bruchum eis ab ogne lopnuvit, Coslati extra exprignuverunt vivi ad matrem. Et staverunt illi vivere-povivere in statu quo.

FINETS

QUI AUTEM SLUCHAVIT

MOLODETS.